Bóg, Honor, Polacja

Recenzja książki: Mariusz Sieniewicz, „Plankton”

12 czerwca 2017

W tym świecie już dawno zwyciężyła wersja zamachu smoleńskiego, a widmo wojny sprawiło, że ludzie wrócili do wiary.

W 2092 r. to Olsztyn jest stolicą Polacji, a Warszawa zamieniła się w cmentarzysko i muzeum – tak to wygląda w nowej powieści Mariusza Sieniewicza „Plankton”. Bohaterem tej dystopii jest ponadstuletni franciszkanin z małą córką (ponieważ Kościół Polacji zniósł celibat). Polacja jest federacją miast i państwem kościelnym, w którym technologia służy terrorowi – nieprawomyślnych można za pomocą nowych wynalazków skutecznie zresocjalizować. Brat Artur ulega pokusie nieprawomyślności, ale w tym świecie bunt nie jest możliwy.

Wizja Sieniewicza jest bardzo mocno zakorzeniona we współczesności – to świat nowego średniowiecza i walki z szatanem prowadzonej nowymi metodami.

Mariusz Sieniewicz, Plankton, Znak, Kraków 2017, s. 350

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.

Polityka 24.2017 (3114) z dnia 12.06.2017; Afisz. Premiery; s. 80

Oryginalny tytuł tekstu: "Bóg, Honor, Polacja"

Mariusz Sieniewicz

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka tygodnika „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020). Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej z Anną Dziewit-Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Mieszka w Warszawie.