Pokorne i nieobecne
Recenzja książki: Anna Brzezińska, „Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich królewnach”
Wierni czytelnicy prozy Anny Brzezińskiej znają ją przede wszystkim jako autorkę i wydawczynię fantasy (trzykrotną laureatkę prestiżowej Nagrody im. Janusza A. Zajdla). Ale nie powinno być dla nich zaskoczeniem, że jej najnowsza książka to powieść historyczna. Rzecz o porządku panującym w XVI-wiecznym krakowskim społeczeństwie – szeroko rozumianych relacjach poddaństwa i władzy, statusie kobiet. Pisarka – mediewistka i feministka – opowieść o losach Jagiellonek opatruje historycznym komentarzem na temat (nie)obecności przedstawicielek płci żeńskiej w życiu epoki. Wawel przedstawia z nietypowej, bo niemęskiej, perspektywy: zagląda do sypialni i komnat porodowych, zdradza szczegóły korespondencji dotyczące aranżacji mariaży, ukazuje problemy adaptacyjne młodych arystokratek na obcych dworach – niemoc wobec mężowskiej pogardy, okrucieństwa czy szaleństwa.
Anna Brzezińska, Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich królewnach, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2017, s. 840