Życie jako performance
Recenzja książki: Marina Abramović, „Pokonać mur. Wspomnienia”
W świecie sztuki była i pozostaje Abramović artystką radykalną, która pole performance’u rozszerzyła do granic niewyobrażalnego, wręcz niemożliwego. Intrygowała świat sztuki, bo nie akceptowała żadnych kompromisów, nawet za cenę samotności, bólu, zagrożenia zdrowia i życia. I już choćby dlatego jej wspomnienia wiele obiecują. Tymczasem – w odróżnieniu od jej sztuki – są spisane niezwykle konwencjonalnie i w sumie trudno powiedzieć, czy to wada (nie współgra z jej artystycznym obliczem), czy zaleta? Po kolei, od dzieciństwa („opływało w dostatki, lecz brakowało w nim uczuć”), które minęło jej przy rodzicach – bohaterach II wojny światowej, po ostatnie lata, będące pasmem artystycznych sukcesów.
Marina Abramović, Pokonać mur. Wspomnienia, przeł. Anna Bernaczyk, Magdalena Hermanowska, Rebis, Poznań 2018, s. 430