Daleko od cegły
Recenzja książki: Mirosław Maciorowski, Beata Maciejewska, „Władcy Polski. Historia na nowo opowiedziana”
Wydawałoby się, że kompendium wiedzy o wszystkich panujących w Polsce jest z góry skazane na efekt encyklopedycznej „cegły”. Jednak Mirosław Maciorowski i Beata Maciejewska uniknęli raf: nie bombardują datami, nie przytłaczają nadmiarem szczegółów. A jednocześnie omijają mieliznę spłycenia historii. Udało im się z trzech powodów. Po pierwsze, założenie, że czytelnikowi nie wtłoczy się wszystkiego, lecz zarysuje sprawy najważniejsze dla plastycznego portretu postaci. Wpuści w zasuszony „Poczet” Matejki krew i emocje. Po drugie, pomysł, by opowiedzieć historię w formie rozmów. Każda zaczyna się intrygującym pytaniem. Czy Łokietek był ryzykantem? Jakie znaczenie miała uczta Kazimierza Wielkiego u Wierzynka? Czy Walezy był homoseksualistą? Tok narracji przebiega nie w sposób oczywisty – od narodzin do śmierci – ale skupia się na wybranych epizodach, wciąga. Po trzecie, świetni rozmówcy. Znawcy poszczególnych epok, choćby Maria Bogucka, Mirosław Nagielski, Henryk Samsonowicz. Erudyci, którzy potrafią przykuć uwagę czytelnika. Powstał nie tyle zobiektywizowany wykład historii, ile autorska interpretacja, opowieść o władcach z krwi i kości, często idąca w poprzek utrwalonych poglądów.
Mirosław Maciorowski, Beata Maciejewska, Władcy Polski. Historia na nowo opowiedziana, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2018, s. 1264