„Pracę sezonową” Heike Geissler, niemieckiej pisarki, tłumaczki i dziennikarki, można postawić obok rosnącej liczby książek apelujących o zmianę kształtu obecnego świata pracy. To, co wyróżnia Geissler, to forma, łącząca dziennikarski reportaż i literackie instrumentarium. Autorka, nawiązując do pewnego szczególnego okresu w swoim życiu, bohaterką czyni młodą kobietę, pisarkę i tłumaczkę, która podjęła pracę w niemieckim oddziale Amazonu. W firmie, w której stosunki pracy zostały skrajnie podporządkowane logice efektywności, bohaterka staje się pozycją na liście, „z piersiami, kucykiem i okularami”, poddawaną daleko posuniętej kontroli. Czytelnik oprowadzany jest po hali przyjęć, przygląda się światu wyśrubowanych norm i rozpadu solidarności. Pracownicy konkurują ze sobą, nie widząc, że to struktura społeczna i ekonomiczna odpowiada za upokorzenia, których przyszło im doświadczać.
Heike Geissler, Praca sezonowa, przeł. Elżbieta Kalinowska, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2020, s. 176