Rebecca Solnit pisze tak zaczepnie i mocno, że wiele jej zdań natychmiast chce się cytować: „O ile zdołałam ustalić, być kobietą oznacza wiecznie coś robić źle. A przynajmniej tak jest w patriarchacie”. W nowej książce zajmuje się analizą sposobów uciszania kobiet w życiu społecznym. Opowiada choćby o tym, jak działa utrwalony w życiu społecznym fetysz szczęścia i każdy wie, czym ono powinno być dla kobiet, rodziną i dziećmi, a nie pracą. Zajmuje się też tym momentem, kiedy kobiety odważyły się mówić o przemocy i gwałtach, przełamały wstyd. Przemoc wobec kobiet wreszcie stała się sprawą publiczną – Solnit czekała na to całe dziesięciolecia, teraz może ogłosić koniec milczenia, bo głos ofiar wreszcie jest słyszalny, seksistowskie żarty w przestrzeni publicznej nie są już normą.
Rebecca Solnit, Matka wszystkich pytań, przeł. Barbara Kopeć-Umiastowska, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2021, s. 255