Recenzja książki: Sigrid Nunez, „Sempre Susan. Wspomnienie o Susan Sontag”

Sigrid Nunez, zanim została znaną pisarką, była przez pewien czas asystentką Susan Sontag.

Sigrid Nunez, zanim została znaną pisarką, była przez pewien czas asystentką Susan Sontag. Działo się to w latach 70. ubiegłego wieku, gdy Sontag była już naczelną postacią amerykańskiej bohemy artystycznej. Dla 25-letniej wówczas Nunez spotkanie z Sontag było spełnieniem marzeń. Z czasem stała się kimś więcej niż tylko sekretarką – po tym, jak związała się (na dość krótko) z Davidem Rieffem, synem Susan, była nawet częścią rodziny. Był to dość ekscentryczny związek – dość powiedzieć, że większość znajomych uważała, iż Susan, David i Sigrid stanowią erotyczny trójkąt. Sama Sontag bynajmniej nie zaprzeczała plotkom. Po wielu latach, już po śmierci Sontag, Nunez wróciła pamięcią do tamtego doświadczenia, pisząc „Sempre Susan”, esej biograficzny o Sontag, który jest przede wszystkim prywatnym portretem wybitnej autorki.

Sigrid Nunez, Sempre Susan. Wspomnienie o Susan Sontag, przeł. Dobromiła Jankowska, Pauza, Warszawa 2020, s. 144