Saladyn (1138-1193) to jeden z najwybitniejszych polityków i dowódców muzułmańskich, postać silnie związana z historią wypraw krzyżowych. Dzięki swoim umiejętnościom dyplomatycznym, hojności, powściągliwości, a także talentom wojskowym doprowadził do zjednoczenia dwóch państw muzułmańskich, które sąsiadowały z obszarami krzyżowców: Egiptu i Syrii. W 1187 roku w słynnej bitwie pod Hittinem (północna Palestyna) pokonał wojska łacinników i zajął Jerozolimę, która pozostawała w ich rękach od prawie stu lat. Następnie odzyskał większość terytoriów zajmowanych przez łacinników, a później odparł III krucjatę, na której czele stali tak wybitni władcy chrześcijańscy, jak cesarz niemiecki Fryderyk I Barbarossa, król Francji Filip II August oraz król Anglii Ryszard Lwie Serce. Tak więc z imieniem Saladyna łączy się moment przełomowy w historii wypraw krzyżowych. Odtąd państwa założone przez krzyżowców będą tylko bronić systematycznie malejących swoich terytoriów.
Biografię tej wielkiej dla tradycji muzułmańskiej i fascynującej dla zachodnich chrześcijan postaci opublikował PIW w znanej „serii z medalionem”. Angielski oryginał książki dwóch brytyjskich orientalistów został wydany po raz pierwszy w 1982 roku i zdążył od tamtej pory uzyskać opinię pracy klasycznej. Autorzy postanowili ukazać jak najpełniej postać Saladyna, a przede wszystkim jego poczynania polityczne, aby tym lepiej móc go ocenić jako władcę, dyplomatę i wojskowego. Służyć ma temu oparcie się na szerokiej bazie źródłowej, w której skład wchodzą przede wszystkim źródła pochodzenia muzułmańskiego (ówczesne biografie władcy i kroniki) a także łacińskie – przede wszystkim kronika XII-wieczniego historyka Wilhelma z Tyru, arcybiskupa tego miasta. Szczególną zaletą źródłową omawianej pracy jest szerokie wykorzystanie prywatnej i dyplomatycznej korespondencji muzułmańskiego władcy.
Wszystko o Saladynie - postaci wielkiej dla tradycji muzułmańskiej i fascynującej dla zachodnich chrześcijan.
Reklama