Ulica Dziwna
Recenzja książki: Piotr Paziński, „Opowieści niesamowite z języka polskiego”
Letnie burze to idealna sceneria do czytania opowieści niesamowitych. Dreszcz grozy i pomruki grzmotów dobrze się łączą. W świetnej serii opowieści niesamowitych PIW tym razem Piotr Paziński wybrał do tomu piątego polskie teksty. W tym tomie są nazwiska tak znane, jak Bruno Schulz z „Sanatorium pod Klepsydrą”, Leśmian czy „Ze wspomnień Ijona Tichego III” Lema, poprzez klasyka polskiej literatury grozy Stefana Grabińskiego, po nazwiska kiedyś znane, a dziś zapomniane, jak Ossoliński, Mostowska, Mirandola, Baliński, Tyszkiewicz czy Meissner. I wybór ten jest ciekawy, bo zamiast literackich zabytków znajdujemy teksty nieoczywiste, niepokojące i wciągające.
Opowieści niesamowite z języka polskiego, wybrał i opatrzył wstępem Piotr Paziński, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2021, s. 636
