Recenzja książki: Weronika Gogola, „Ucho nad Bratysławą”

Gogola nazywa Słowaków bliskimi Innymi i właśnie ich próbuje Polakom opowiedzieć.

Nie jest to też wcale książka impresyjna, Gogola, choć pisze cały czas o Słowakach „oni”, to myśli już raczej „my”, bo mieszka wśród nich od kilku lat. To właśnie bezpośrednie sąsiedztwo, zażyłość sprawiają, że unika tyrad o słowackim charakterze narodowym, a jednocześnie w wielu miejscach wskazuje różnice między Polakami i Słowakami. Stawia polskie pytania – np. o to, dlaczego Słowacy nie protestują na ulicach – ale daje już słowackie odpowiedzi i ten splot dwóch tożsamości wydaje się w jej reportażu świetnym połączeniem.

Weronika Gogola, Ucho nad Bratysławą, Czarne, Wołowiec 2021, s. 256