Komisarz poza prawem

Recenzja książki: Andrea Camilleri „Głosy nocy”

26 lipca 2022

Camilleri w jednym z wywiadów opowiedział o swoim systemie pisania: książka powinna mieć 18 rozdziałów, a każdy z nich – 10 stron. Nie inaczej jest tutaj.

Autor cyklu kryminałów sycylijskich o komisarzu Montalbano nie żyje już od trzech lat, ale wciąż ukazują się polskie przekłady jego nietłumaczonych powieści (pozostało ich jeszcze z 10). I to właśnie jedna z nich. Wydano ją w 2012 r., ale powstała cztery lata wcześniej – jak można wywnioskować z faktu, że rzecz dzieje się w 58. urodziny bohatera, a kiedyś już była mowa, że w 1968 r. miał 18 lat. Camilleri w jednym z wywiadów opowiedział o swoim systemie pisania: książka powinna mieć 18 rozdziałów, a każdy z nich – 10 stron. Nie inaczej jest tutaj.

Andrea Camilleri, Głosy nocy, przeł. Monika Woźniak, Noir sur Blanc, Warszawa 2022, s. 215

Polityka 31.2022 (3374) z dnia 26.07.2022; Afisz. Premiery; s. 72

Oryginalny tytuł tekstu: "Komisarz poza prawem"

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.