Książki

Eliksir filozoficzny w kociołku mitologicznym

Frajda dla fanów H.P.

Filozofia obecna jest już w pierwszej książce o Harrym Potterze, a mianowicie w samym tytule: „Harry Potter i kamień filozoficzny" - piszą Jorgen Gaare i Oystein Sjaastad, autorzy „Harrego Pottera - filozoficznego czarodzieja". Ubiegając wszelkie podejrzenia - książka nie jest chwytem marketingowym, który pozwala odcinać kupony od pomysłów J.K. Rowling. Potter to raczej osoba, która pomaga organizować wiedzę i przewodnik po świecie myśli filozoficznej. Sam bohater jest według autorów archetypem dziecka-odkupiciela, nowej nadziei, dobrej nowiny - jak sam Jezus Chrystus.

Panowie przyznają, że powieść Rowling to istny „kociołek", w którym prócz sporej ilości „eliksiru filozoficznego" jest niemało ingrediencji pochodzących z rozmaitych mitologii: celtyckiej, skandynawskiej, greckiej, egipskiej, żydowskiej, chińskiej. Obudowani wstrząsającą ilością odniesień literackich, mitologicznych, biblijnych - autorzy rozważają na przykład pojęcie zła: „Strategią zła jest nieuznawanie podziału na dobro i zło" - piszą. To, co o złu w filmie mówi Quirrell, sługa Lorda Voldemorta, jest zestawione z myślą Kanta i wrażeniami Goethego i Hegla.

To wielce intertekstualna księga, raczej dla cierpliwych nastolatków niż wielbicieli fast-booków. Ale dla zagorzałych fanów Pottera, śledzących mechanizmy zachowań mugoli i czarodziejów, próbujących wniknąć w psychologię i poznać właściwości zła - to niezła frajda. Rzecz jest napisana przystępnym językiem i niepozbawiona humoru, który jest tu zresztą należycie szanowany, opisany jako broń dystansująca do smutków tego świata. Humoru pozbawieni są ludzie źli. Tylko humorem (zaklęcie „Riddikulus") można obezwładnić podstępnego Bogina - istotę, która zmienia się w to, czego boimy się najbardziej.

W książce jest też pouczający rozdział „Czy możemy wierzyć tabloidom" z opisem plotkarskiej gazety czarodziejów: „Proroka codziennego". Już sama wiedza wynikająca z tego tylko rozdziału pokrzepia niegorzej niż kubeł winiakolady.
 

Jorgen Gaare i Oystein Sjaastad, Harry Potter - filozoficzny czarodziej, przeł. Iwona Zimnicka, wyd. Jacek Santorski & Co, Warszawa 2007

  
 

Reklama

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Życie seksualne polskich księży. Michałowe z plebanii odchodzą, wchodzą tinderowe

Młodzi księża są bardziej aspołeczni, stałe związki to dla nich wyjście ze strefy komfortu. Szukają relacji na portalach społecznościowych. Przelotnych, bez zobowiązań – mówi Artur Nowak, autor reportaży „Plebania” i „Zakrystia”.

Joanna Podgórska
16.03.2025
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną