Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Książki

Czarcie wesele

Recenzja książki: Oksana Zabużko, „Najdłuższa podróż”

materiały prasowe
Celne analizy socjopolityczne, które mają być w założeniu skierowane do ludzi Zachodu, stają się wyjątkowo ciekawe, gdy Zabużko przedstawia je w literacki sposób – za pomocą metafor i porównań zaczerpniętych z ludowego folkloru.

Rankiem 23 lutego 2022 r. Oksana Zabużko spakowała małą walizkę, szykując się do wyjazdu związanego z promocją polskiego wydania tomu esejów „Planeta Piołun”. Laptop z rozpoczętą powieścią zostawiła w kijowskim mieszkaniu – to przecież krótki służbowy wyjazd. Ale w nocy z 23 na 24 lutego – będąc już w Warszawie – dowiedziała się o zbrojnej napaści Rosji na Ukrainę. I, chcąc nie chcąc, została „pisarką w podróży”. Postanowiła to wykorzystać. W „Najdłuższej podróży”, osobistym, niezwykle emocjonalnym (ba – pełnym gniewu!) eseju Zabużko brawurowo analizuje przyczyny, które doprowadziły do rosyjskiej agresji. Trzecia wojna światowa – jak ją nazywa autorka – nie wybuchła ani 24 lutego 2022 r., ani w roku 2014, gdy Rosja zaanektowała Krym, ale dużo wcześniej.

Oksana Zabużko, Najdłuższa podróż, przeł. Katarzyna Kotyńska, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2023, s. 192

Polityka 12.2023 (3406) z dnia 14.03.2023; Afisz. Premiery; s. 70
Oryginalny tytuł tekstu: "Czarcie wesele"
Reklama