W swojej najnowszej powieści, podobnie jak we wszystkich poprzednich, Louis rozlicza się z przeszłością. Tym razem jednak to sam siebie bierze na cel. Podobny jest też tu poziom okrucieństwa i precyzja zbliżenia: tak samo jak traktował rodziców, tak teraz opisuje własną przemianę, wyjście z nizin społecznych, szkoły w Amiens, wyjazd do Paryża. W jego przypadku nie były to jednak naturalne fazy młodości, ale precyzyjnie wyreżyserowany proces, napędzany skrajnym gniewem. Louis jest tu ambitny, wyrachowany, zdeterminowany, żeby zmienić nie tylko wygląd (uzębienie, wagę, linię włosów, strój), ale też obycie – uczy się jeść nożem i widelcem, zmienia akcent. Gdyby ta książka nie była przerażająca, byłaby śmieszna: koszty, jakie ponosi Louis, są olbrzymie, stawka, o którą gra – jeszcze wyższa. Ucieczka z nizin społecznych napędzana pragnieniem zemsty nie ma bowiem końca. Najpierw wydaje mu się, że szkoła średnia w Amiens to koniec drogi.
Édouard Louis, Zmiana, przeł. Joanna Polachowska, Pauza, Warszawa 2023, s. 282