Recenzja książki: Mike McCormack, „Słoneczny szkielet”

Opowieść toczy się rytmicznie i dynamicznie za sprawą pięknego przekładu Piotra Siemiona.

Powieść McCormacka, która jest rodzajem deziluzji, zostawia nas jednocześnie z pytaniem o to, z czego właściwie składa się nasze życie. Choćby z widoku, który zapamiętał Marcus – żony siedzącej przy stole: „nagle dotarło do mnie, że każda osoba i całe tej osoby życie scala się w oczywisty sposób wokół takich właśnie szczegółów”. McCormack nazywa nasze codzienne rytuały „słonecznym szkieletem”, który widać najlepiej z perspektywy utraty. Cała jego poruszająca powieść jest podszyta rozpadem, wobec którego mamy tylko ten świetlisty szkielet.

Mike McCormack, Słoneczny szkielet, przeł. Piotr Siemion, Wydawnictwo Filtry, Warszawa 2024, s. 352