Recenzja płyty: Skubas, "Wilczełyko"

Znany z nagrań Smolika i Noviki wokalista sprawia tym solowym debiutem nie lada niespodziankę – tym, którzy go kojarzą z elektronicznymi podkładami, wysmakowaną produkcją, ale też wielbicielom rocka i nowego folku.

Miłośnikom piosenek Bon Iver, ale i solowych płyt Jacka Lachowicza. I koneserom utworów dobrze napisanych – Skubasowi, twórcy większości śpiewanych przez siebie (i granych na gitarze) utworów pomogli m.in. Sławomir Młynarczyk i Wojciech Waglewski, autor „Mgły”, której leniwy nastrój („Wieczór zapadł po to bym/ Mógł się zapaść razem z nim”) jest zgodny z klimatem dominującym na całej płycie. Misterne gitarowe partie pomagał nagrywać Andrzej Smolik, a w większości utworów na perkusji gra Emade, czyli Waglewski junior. W całości płyta robi takie wrażenie, że mimowolnie zaczynamy się rozglądać po drugim szeregu polskiej sceny muzycznej w poszukiwaniu kolejnych postaci o podobnym potencjale.

 

Skubas, Wilczełyko, Kayax