Dziecięce bajki, miłosne dramaty

Recenzja płyty: Agata Zubel, Joonas Ahonen, „Dream Lake”

19 maja 2015

Dwaj wybitni kompozytorzy, dwa skrajnie różne nastroje.

Dwa cykle pieśni powstałe w drugiej połowie XX w. Agata Zubel, laureatka Paszportu POLITYKI i prawdziwa gwiazda zarówno w dziedzinie śpiewu, jak i kompozycji, wykonuje z młodym utalentowanym fińskim pianistą Joonasem Ahonenem. Dwaj wybitni kompozytorzy, dwa skrajnie różne nastroje. W późnym cyklu „Chantefleurs et chantefables” do słów Roberta Desnosa Witold Lutosławski zapomina o powadze i o abstrakcyjności muzyki (którą zawsze postulował), z radością portretując muzycznie próżną żółwicę czy głodnego aligatora.

Agata Zubel, Joonas Ahonen, Dream Lake, CD Accord

Polityka 21.2015 (3010) z dnia 19.05.2015; Afisz. Premiery; s. 85

Oryginalny tytuł tekstu: "Dziecięce bajki, miłosne dramaty"

Agata Zubel

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.