Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Muzyka

Melancholia z polskim akcentem

Recenzja płyty: Tindersticks, „The Waiting Room”

City Slang / materiały prasowe

Aż trudno uwierzyć, ale brytyjska grupa Tindersticks, co prawda z przerwami, ale istnieje już od blisko ćwierćwiecza. Ze swoją introwertyczną, nastrojową i melancholijną muzyką plasują się na przeciwległym biegunie niż Megadeth. Potwierdza to również ich najnowsza, dziesiąta płyta „The Waiting Room”. Poza lekko dołującym klimatem znakiem firmowym zespołu jest również charakterystyczny, leniwy wokal Stuarta Staplesa, autora większości piosenek albumu. Ciekawostką jest pierwszy utwór płyty, instrumentalna miniaturka, w której rozpoznajemy kompozycję „Follow Me” polskiego kompozytora Bronisława Kapera. Utwór ten napisany został do słynnego filmu „Bunt na Bounty”. Obok tego polonicum na szczególną uwagę zasługują takie tytuły, jak znakomity i – jak na możliwości Tindersticks – dynamiczny „Were We Once Lovers?”, okraszony imponującymi dęciakami „Help Yourself” czy nastrojowy duet z przedwcześnie zmarłą wokalistką Lhasą De Selą. „The Waiting Room” to płyta do wielokrotnego słuchania i smakowania, skutecznie odgradzająca na czas swego trwania od wrzasku codzienności.

Tindersticks, The Waiting Room, City Slang

Polityka 7.2016 (3046) z dnia 09.02.2016; Afisz. Premiery; s. 73
Oryginalny tytuł tekstu: "Melancholia z polskim akcentem"
Reklama

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Łomot, wrzaski i deskorolkowcy. Czasem pijani. Hałas może zrujnować życie

Hałas z plenerowych obiektów sportowych może zrujnować życie ludzi mieszkających obok. Sprawom sądowym, kończącym się likwidacją boiska czy skateparku, mogłaby zapobiec wcześniejsza analiza akustyczna planowanych inwestycji.

Agnieszka Kantaruk
23.04.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną