Recenzja płyty: Dropkick Murphys, „11 Short Stories of Pain&Glory”

Muzyka Dropkick Murphys kojarzy się z suto zakrapianą męską biesiadą, podczas której, jak to u prawdziwych facetów, szorstka przyjaźń okraszona jest czasem wzruszającą refleksją, pojawia się duch braterstwa, a może i momentami patriotycznego uniesienia.

Muzyka Dropkick Murphys kojarzy się z suto zakrapianą męską biesiadą, podczas której, jak to u prawdziwych facetów, szorstka przyjaźń okraszona jest czasem wzruszającą refleksją, pojawia się duch braterstwa, a może i momentami patriotycznego uniesienia. W przypadku bostońskich muzyków kwestia patriotyzmu jest trochę bardziej skomplikowana, gdyż działając na rynku amerykańskim, zaznaczają dobitnie swoje związki z Irlandią i Szkocją.

Dropkick Murphys, 11 Short Stories of Pain&Glory, Born&Bred