Recenzja płyty: Lorde, „Melodrama”

Dla 16-latki cztery lata to szmat czasu, więc na drugiej płycie Lorde domyślnie szuka się dojrzałości.

Dla 16-latki cztery lata to szmat czasu, więc na drugiej płycie Lorde domyślnie szuka się dojrzałości. Tymczasem początkowe wrażenie jest przeciwne. W swoim pierwszym przeboju „Royals” młodziutka Nowozelandka krytykowała popkulturowy mainstream, a na pełnometrażowym debiucie opowiadała o nastoletnich lękach z perspektywy całego pokolenia. Teraz jako 20-latka obraca się wokół prywatnej „Melodramy”: bolesnego rozstania z chłopakiem i tylko pogłębiającego samotność towarzystwa rówieśników. A z natchnionymi balladami sąsiaduje na jej nowej płycie radiowy pop z kręgów Katy Perry czy Taylor Swift (z tą drugą pracował zresztą producent „Melodramy” Jack Antonoff).

Lorde, Melodrama, Universal