◊ ◊ ◊ ◊ ◊

O ile poprzednia płyta z Sinfonią Varsovią była cokolwiek ekscentryczna, to ta jakby trochę mniej, choć i tu, zwłaszcza w Koncercie G-dur, bywa, że delikatność i masywność sąsiadują ze sobą w sposób nieco zaskakujący. Za to w Koncercie d-moll ogromne wrażenie wywiera kontrast pomiędzy szklistym, groźnym brzmieniem orkiestry a łagodną, pełną smutku i rezygnacji interpretacją solisty.

Anderszewski prowadzi orkiestrę od instrumentu; tym razem nie eksperymentuje z kadencjami, stosując w Koncercie d-moll najczęściej wykonywane beethovenowskie (z niewielkimi modyfikacjami), a w Koncercie G-dur – samego Mozarta.

To jak dotąd jedno z ciekawszych nagrań roku jubileuszowego.

Piotr Anderszewski, Scottish Chamber Orchestra, Mozart, Piano Concertos 17&20, Virgin Classics 2006