Brahms Zimermana (po raz drugi)

◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊

13 marca 2006

Od poprzedniego nagrania obu koncertów z Filharmonikami Wiedeńskimi pod batutą Leonarda Bernsteina, obecne (samego Koncertu d-moll), zrealizowane w 2003 i 2004 r., ale wypuszczone na rynek dopiero teraz, różni się niemal wszystkim.

Sam pianista, choć zawsze bliski perfekcji, w coraz większym stopniu w swych interpretacjach pokazuje głębię wyrazu. Po drugie, jego porozumienie z orkiestrą i dyrygentem jest idealne. W efekcie otrzymujemy nagranie przepiękne, płynące, śpiewające, ale, gdy trzeba, dramatyczne i elektryzujące.

To po prostu prawdziwy Brahms, a nawet więcej.

Krystian Zimerman, Berliner Philharmoniker, Simon Rattle, Brahms, Piano Concerto No. 1, Deutsche Grammophon 2005

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.

Czytaj także

Kraj

Dudowie uczą się codzienności. Intratna propozycja nie przyszła, pomysłu na siebie brak

Andrzej Duda jest już zainteresowany tylko kasą i dlatego stał się lobbystą – mówią jego znajomi. Państwo nie ma pomysłu na byłych prezydentów, a ich własne pomysły bywają zadziwiające.

Anna Dąbrowska

04.11.2025

Brahms Zimermana (po raz drugi)

◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊

Dorota Szwarcman

Najczęściej czytane w sekcji Kultura

Recenzja filmu: „Dom dobry”, reż. Wojciech Smarzowski

Druga młodość Thomasa Manna. Za co Polacy pokochali autora „Buddenbrooków”?

Katastrofa „Heweliusza” wciąż rodzi pytania. Skojarzeń ze Smoleńskiem nie sposób uniknąć

Kayah dla „Polityki”: Zrobiono ze mnie wariatkę. Cały czas zderzałam się ze ścianą

Wielkie muzeum w Gizie w końcu otwarte. Poślizg był spektakularny

Czytaj także

Dudowie uczą się codzienności. Intratna propozycja nie przyszła, pomysłu na siebie brak

Szybciej, drożej, modniej. Pokaż mi, co trenujesz, powiem ci, kim jesteś. Sport jako zjawisko klasowe

Biologia totalna. Nowa szarlataneria podbija rynek. Dziennikarka „Polityki” zapisała się na kilka sesji

Dwa światy na wojnie z Rosją. „Po ciała dawno nikt już nie przyjeżdża”. Paweł Reszka pisze z linii frontu

Mężczyźni dyskryminowani? Co czują, czego się boją i dlaczego za męskość płacą zdrowiem

Zohran Mamdani będzie burmistrzem Nowego Jorku. I prawdopodobnie się nie zatrzyma

Codzienność królów na Wawelu? Lekko nie było. I wiało. Opowiada Kamil Janicki

Rekin deweloperki w areszcie. Michał Sapota snuł niestworzone wizje, tysiące ludzi zostało na lodzie

Nawrocki superstar. Kogo i dlaczego zachwyca prezydent. Nie tylko z prawej strony

Inżynierowie kontra prawnicy. Najdalej za dwa pokolenia Chiny będą rządzić światem. To pewne

OnlyFans: zdalne porno. Coraz więcej Polek chce tu zarabiać. „Przecież tak robią wszyscy”