Trane zmartwychwstały

Recenzja płyty: John Coltrane, „Both Direction at Once. The Lost Album”

10 lipca 2018

To nieznana dotąd sesja nagraniowa z najlepszego czasu Coltrane’a – zespołu The Classic Quartet (z pianistą McCoyem Tynerem, basistą Jimmym Garrisonem i perkusistą Elvinem Jonesem).

To nieznana dotąd sesja nagraniowa z najlepszego czasu Coltrane’a – zespołu The Classic Quartet (z pianistą McCoyem Tynerem, basistą Jimmym Garrisonem i perkusistą Elvinem Jonesem). Dokonana została 6 marca 1963 r., na rok przed najsłynniejszą płytą tego składu, „A Love Supreme”. Producent zniszczył oryginał, ale kopię dał liderowi; odnalazła się u rodziny. Kwartet grał wówczas jak natchniony – Jones wspominał: „To było tak, jakby granie na scenie było rolą życiową nadaną nam przez Boga”. Taką atmosferę wyczuwa się i w tych nagraniach. Całkowitą nowością są zresztą tylko dwie pozycje albumu, którym muzycy nie nadali tytułów, więc figurują pod nazwami „Untitled Original 11383” i „Untitled Original 11386”; oba z nich Trane wykonuje na saksofonie sopranowym.

John Coltrane, Both Direction at Once. The Lost Album, Impulse!

Polityka 28.2018 (3168) z dnia 10.07.2018; Afisz. Premiery; s. 67

Oryginalny tytuł tekstu: "Trane zmartwychwstały"

John Coltrane

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.