Panufnik razy cztery
Recenzja płyty: Apollon Musagète Quartett, „Andrzej Panufnik, String Quartets”
W pierwszym każdy z instrumentów jest obdarzony własną osobowością i temperamentem i z tych pozycji wiodą spór. Drugi, o podtytule „Messages” (Przesłania), wyrósł z dziecięcego wspomnienia o tajemniczych, delikatnych dźwiękach drutów telegraficznych wibrujących na wietrze, które mały Andrzej słyszał, przykładając ucho do drewnianego słupa. Trzeci, napisany po powrocie z pierwszej (i jedynej) podróży do ojczyzny w 1990 r., nosi podtytuł „Wycinanki”, który nie oznacza pojawiania się polskich melodii ludowych, lecz zastosowanie zasady symetryczności motywów. Ludowe melodie z Mazowsza pojawiają się za to w utworze dołączonym do płyty: opracowaniu dzieła z 1949 r. „Hommage à Chopin”, pierwotnie przeznaczonego na głos (wokaliza bez słów) i fortepian, i napisanego na stulecie śmierci Chopina, przerobionego po latach przez kompozytora na flet i orkiestrę smyczkową. Opracowanie na płycie, z udziałem fletu (Dóra Ombódi) i kontrabasu (Sławomir Rozlach), opiera się na tej drugiej wersji. Muzyka wielkiej urody, z owym charakterystycznym dla Panufnika odcieniem rzewności, nostalgii, została przepięknie wykonana przez jeden z naszych najlepszych zespołów kameralnych – Apollon Musagète Quartett, laureatów Paszportu POLITYKI sprzed pięciu lat.
Apollon Musagète Quartett, Andrzej Panufnik, String Quartets, NIFC
