Recenzja płyty: Orkiestra Historyczna {oh!}, Martyna Pastuszka, „Concerto grosso. Émigré to British Isles”

Działający od 7 lat katowicki zespół muzyki barokowej prowadzony przez jedną z najlepszych polskich skrzypaczek w tej dziedzinie nagrał właśnie swoją pierwszą płytę zagraniczną – wydała ją belgijska wytwórnia Muso.

Repertuar jest oryginalny: płyta poświęcona jest adaptacji włoskiej barokowej formy muzycznej concerto grosso (kilkuczęściowy koncert instrumentalny z jednym lub paroma solistami) w Wielkiej Brytanii. Z czasem utwory Arcangela Corellego czy Francesca Geminianiego zdobyły i tam duże powodzenie, choć nie było to łatwe. Francesco Scarlatti, któremu w większości poświęcona jest płyta, spokrewniony blisko z dwoma słynniejszymi kompozytorami o tym nazwisku (brat Alessandra, stryj Domenica), nie mogąc dostać pracy na ojczystej Sycylii, udał się do Londynu – mieszkał tam kilkanaście lat, później przeniósł się do Dublina; niestety nie zyskał powodzenia. Mimo to jego dzieła są efektowne i słucha się ich z dużą przyjemnością. Muzycy dokonali własnego opracowania tych utworów, podchodząc do nich, jak pisze szefowa w omówieniu, ze swobodnym podejściem do materiału źródłowego, co zresztą całkowicie mieści się w konwencji epoki.

Orkiestra Historyczna {oh!}, Martyna Pastuszka, Concerto grosso. Émigré to British Isles, Muso