Twoja „Polityka”. Jest nam po drodze. Każdego dnia.

Pierwszy miesiąc tylko 11,90 zł!

Subskrybuj
Muzyka

Hazlewood odchodzi z klasą

Amerykański kompozytor i wokalista wydał w listopadzie ubiegłego rokuswoją nową płytę. Wiadomo było jednak, że wszedł do studia z wyrokiemśmierci.

Kilka pokoleń miłośników muzyki zna zapewne melodyjny przebój sprzed czterdziestu z górą lat, opowiadający o butach stworzonych do chodzenia. Bodaj najsłynniejszą wersję „Butów” nagrała Nancy Sinatra, ale innych wykonań było bardzo wiele, łącznie z autorską Lee Hazlewooda.

Ten urodzony w 1929 r. amerykański kompozytor i wokalista wydał w listopadzie ubiegłego roku swoją nową płytę. Wiadomo było jednak, że wszedł do studia z wyrokiem śmierci – lekarze nie pozostawili wątpliwości dając mu jeszcze około roku życia. Mimo tego, artysta stworzył bardzo dobrą płytę. Wśród trzynastu utworów znajdziemy tu tylko dwie wersje dawnych przebojów – wspomniane „Buty” i „Some Velvet Morning”.

Poza tym Hazlewood proponuje słuchaczom zestaw różnorodnych melodyjnych piosenek zupełnie niezdradzających stanu, w jakim artysta pracował nad płytą. Zarówno otwierająca płytę kompozycja „Together”, jak i parę innych mogłyby bez trudu stać się przebojami.

Stara, dobra szkoła.

Lee Hazlewood, Cake Or Death, Sony/BMG 2006

Reklama

Czytaj także

Kraj

Sondaż „Polityki”: Jak Polacy oceniają 8 lat rządów PiS. Czy te wyniki dają nadzieję?

Nasz sondaż pokazuje, że pewna grupa elektoratu opozycji tkwi w specyficznym politycznym półśnie: może by i chcieli, aby PiS stracił władzę, ale się przy tym nie upierają. Stale trzeba im wysyłać nowe impulsy, uzmysławiać ekscesy władzy (ostatnio afera wizowa), aby wyrwać ich z przekonania, że „jest tak jak zawsze i lepiej nie będzie”. Natomiast PiS już obudził swoich wyborców-śpiochów.

Mariusz Janicki
20.09.2023
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną