Recenzja płyty: Brodka, „Brut”

Te piosenki mają dużo siły działającej mocno w przekazie na żywo.

Pierwsze akcenty nowej płyty Moniki Brodki wróżyły album-projekt. Czyli próbę narzucenia tematu rozmowy: tekstami, stroną wizualną (klipy), liternictwem, nawet grzywką. I myślenie kategoriami kampanii reklamowej – jak przy „Małomiasteczkowym” Dawida Podsiadły czy „Romantic Psycho” Quebonafide. To zapowiadały single „Game Change” i „Hey Man”, odnoszące się w tekstach do płynności ról płciowych, uzupełniające się, z klipami osadzonymi w podobnym świecie, robiące wrażenie przedłużenia wizerunku Brodki z jej coveru „Wszystko czego dziś chcę”: mocnego i przesyconego duszną atmosferą PRL.

Brodka, Brut, PIAS