Przejdź do treści
Reklama
Reklama
Paszporty POLITYKI

Michał Staniszewski (Studio Plastic)

Kultura cyfrowa. Nominowany: Michał Staniszewski (Studio Plastic)

Michał Staniszewski (Studio Plastic) Michał Staniszewski (Studio Plastic) Leszek Zych / Polityka
Paweł Olszewski, nominując Michała Staniszewskiego do nagrody, podkreślał, że jako jeden z nielicznych twórców gier wideo na świecie potrafi łączyć odważne autorskie pomysły z działaniami na rynku komercyjnym.
Screen z gry „Bound”materiały prasowe Screen z gry „Bound”

Od lat 90. współtworzy Studio Plastic o bardzo ciekawym rodowodzie, którym jest demoscena – społeczność artystyczna zajmująca się tworzeniem, jak sam zwraca uwagę, „cyfrowej sztuki czasu rzeczywistego”. Owe dema to tradycyjnie coś w rodzaju zaprogramowanego przedstawienia, performance’u multimedialnego, który odegrany zostaje na wirtualnej scenie komputera i jest zależny od możliwości, jakie daje konkretna maszyna.

Michał Staniszewski, urodzony w 1981 r., absolwent Wydziału Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego, jest z demosceną związany od niemal 20 lat. Ale wydana w 2016 r. gra „Bound”, za którą nominujemy go do Paszportu POLITYKI, pokazuje, że dziś działa w zupełnie innej skali niż kiedyś. Przygotowana z myślą o konsoli PlayStation 4 gra – o kobiecie, która wraca do wspomnień z dzieciństwa, przenosząc się zarazem w fantastyczny świat kolorów i tańca – chwalona była na całym świecie za walory wizualne.

Dziś Staniszewski wraz z grupą Plastic zajmuje się rozwijaniem technologii wirtualnej rzeczywistości na platformie Sony PlayStation. Paweł Olszewski, nominując Michała Staniszewskiego do nagrody, podkreślał, że jako jeden z nielicznych twórców gier wideo na świecie potrafi łączyć odważne autorskie pomysły z działaniami na rynku komercyjnym: „Jego gry ukazują się na konsolach PlayStation, czyli w samym środku mainstreamu. Mimo wsparcia produkcyjnego Sony, ciężko je jednak nazwać mainstreamowymi”. Michał Radomił Wiśniewski nominował tę grę za „poetyckie podejście i zbudowanie emocjonalnego przekazu”. Maria B. Garda doceniła też niebanalną, wielopłaszczyznową opowieść, której próżno szukać w grach głównego nurtu. Paweł Schreiber nominował Staniszewskiego za „udane połączenie estetyki demosceny, gry platformowej, sztuki modernistycznej i teatru tańca, a wszystko to w celu opowiedzenia skomplikowanej, niejednoznacznej historii o rozpadzie rodziny i próbie jej odbudowania”.

Polityka 50.2016 (3089) z dnia 06.12.2016; Paszporty Polityki 2016; s. 96
Oryginalny tytuł tekstu: "Michał Staniszewski (Studio Plastic)"
Reklama