„MP4” – spektakl dyplomowy studentów warszawskiej Akademii Teatralnej – to piosenki zarówno bardzo znane („Czy te oczy mogą kłamać”, „Gigi L’Amoroso”, „Hop szklankę piwa”, „Milord”, „Nie opuszczaj mnie”), jak i mniej popularne („Balonik” Okudżawy, „Femme fatale” Kofty, „Sposób na kobiety” Federowicza). Jest o miłości i o pieniądzach, o nadziejach i niespełnieniu, o pragnieniach i lęku. Zaś cudownie surrealistyczny „Murzyn” – ze słowami Jana Brzechwy i muzyką Africa Simone’a – w genialnym wykonaniu Pauliny Korthals i tańczącego chórku reszty zespołu – rozbawił nawet siedzącego na widowni Andrzeja Poniedzielskiego. Reżyserujący całość Mariusz Benoit postawił na osobowości młodych aktorów i wygrał: słuchając ich i oglądając, ma się ochotę posłuchać ich i obejrzeć znowu.
MP4, reż. Mariusz Benoit, Teatr Powszechny w Warszawie