Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Teatr

Biały mustang na stacji benzynowej

Kilka miesięcy temu w teatrze Studio odbyła się premiera „Superheterodyny” w reż. Ester Novak. Tematem były obrazki z życia – a raczej wegetacji – węgierskich Cyganów zderzone z przesłodzonymi piosenkami w wykonaniu grającej piosenkarkę Annamarię Edytę Jungowską.

Kiedy już zdążyliśmy zapomnieć o klapie w Studio, ten sam chwyt zaserwował nam sąsiedni teatr, Dramatyczny. „Alina na zachód” Dirka Dobbrowa w reż. Pawła Miśkiewicza jest takim samym stekiem banałów jak spektakl Novak, tyle że tym razem obrabianą grupą odrzuconych przez zadowolone z siebie społeczeństwo są mieszkańcy amerykańskich slumsów.

Autor sztuki nie zapomniał o żadnym nieszczęściu: jest Tom (Marcin Bosak), który „nie sprawia kłopotów”, ale „ma problem z myśleniem”, jest jego nadpobudliwa, porzucona przez męża matka (fantastyczna Katarzyna Figura, dowodząca, że kreację można zrobić z niczego – pytanie tylko, czy warto), sąsiad Nikodem (Władysław Kowalski), zamęczający wszystkich historiami o tym, jak stracił nogę i rękę, jego niema żona itd.

Annamarią tego świata – też lubi sobie pośpiewać liryczne kawałki – jest tytułowa Alina (Marta Król), seksowna dwudziestolatka zatrzymująca się białym Fordem Mustangiem rocznik 69 „na siku” na nieczynnej stacji benzynowej, na której i wokół której mieszkają bohaterowie.

Naprawdę nie ma już sztuk sięgających pod podszewkę rzeczywistości, i trzeba wciąż grać te ślizgające się po powierzchni?

Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną