Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Teatr

Szekspir, czyli po co tyle żreć?

Dla Pawła Łysaka, nowego dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy, wyreżyserowany przez Macieja Prusa spektakl stał się pretekstem do stworzenia projektu pt. „Po co tyle żreć/Szekspir+”.

Tytułowy bohater „Tymona Ateńczyka” Williama Szekspira żyje pełnią życia dziecka fortuny. Gdy kończy się majątek, podtrzymywane przez pieniądz więzi pękają jak jarmarczne baloniki. Dla Pawła Łysaka, nowego dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy, wyreżyserowany przez Macieja Prusa spektakl stał się pretekstem do stworzenia projektu pt. „Po co tyle żreć/Szekspir+”.

Składa się z warsztatów, wykładów i wieńczącej spektakl debaty „Konsumpcja: mieć albo nie mieć?” z udziałem filozofki Agaty Bielik-Robson, artystki Joanny Rajkowskiej oraz niżej podpisanego (prowadził ją Paweł Mościcki z „Krytyki Politycznej”). Trwająca do późnej nocy dyskusja była próbą sądu nad współczesną konsumpcją czy raczej hiperkonsumpcją, kiedy to przedmiotem rynkowego obrotu stają się marzenia, uczucia i znaki nie mające konkretnego, materialnego wyrazu.

W sporze o to, czy taki system podatny jest jeszcze na krytykę, czy istnieje możliwość zaproponowania alternatywy, jak dalece polskie społeczeństwo jest już w tym systemie zanurzone, „Tymon Ateńczyk” przywoływany był wielokrotnie. Bo choć Szekspirowski tekst wydawać się może anachroniczny, to jednak inspiruje do dyskusji o ludzkiej naturze i jej transformacji do Homo consumericus.

Reklama

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną