Recenzja spektaklu: „Piknik pod Wiszącą Skałą”, reż. Lena Frankiewicz

Spektakl uwodzi majestatyczną scenografią, grą świateł i kostiumami.

W nowej adaptacji powieść Joan Lindsay, znana także z ekranizacji Petera Weira z 1975 r. – o tajemniczym zaginięciu uczennic z australijskiej pensji, po tym jak wybrały się z nauczycielkami na piknik pod malowniczą Wiszącą Skałę – do głosu dochodzą motywy najgłośniej dziś wybrzmiewające w debacie publicznej. Przede wszystkim rasizm i kolonializm – biały człowiek zniewalający, nie tylko w Australii, i cynicznie wykorzystujący, aż do unicestwienia, naturę i rdzennych mieszkańców podbijanych terenów.

Piknik pod Wiszącą Skałą, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy w Warszawie