Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Teatr

Teatr i życie

Recenzja spektaklu: „Sztuka intonacji”, reż. Anna Wieczur

„Sztuka intonacji”, reż. Anna Wieczur „Sztuka intonacji”, reż. Anna Wieczur Jakub Kamiński / EAST NEWS
Kontekstem jest współczesność – od kwestii wolności artysty w autorytarnym systemie po mizoginię polskiego teatru.

Z pewną dozą złośliwości – zresztą charakterystycznej dla Tadeusza Słobodzianka, bohatera „afery stolikowej” i autora kontrowersyjnych internetowych postów – można zauważyć, że czas publikacji swoich dramatów i ich wystawienia w zarządzanym przez siebie teatrze wybrał nieprzypadkowo. Premiera „Kwartetów otwockich” i opartej na dwóch sztukach z tego tomu „Sztuki intonacji” zbiega się bowiem z konkursem na dyrektora Teatru Dramatycznego, w którym obecny dyrektor sceny wystartował (rozstrzygnięcie w połowie lutego). Bohaterami są zaś wybitni twórcy polskiego teatru: Jerzy Grotowski (Łukasz Lewandowski) i Tadeusz Kantor (Modest Ruciński), którym towarzyszą Ludwik Flaszen (świetny Sławomir Grzymkowski) – kierownik literacki Teatru 13 Rzędów Grotowskiego i Jurij Zawadski (Adam Ferency), nauczyciel Grotowskiego w moskiewskim GITIS-ie.

Tadeusz Słobodzianek, Sztuka intonacji, reż. Anna Wieczur, Teatr Dramatyczny w Warszawie

Polityka 4.2022 (3347) z dnia 18.01.2022; Afisz. Premiery; s. 69
Oryginalny tytuł tekstu: "Teatr i życie"
Reklama