Recenzja spektaklu: „Marzenia polskie/Les rêves polonais”, reż. Jędrzej Piaskowski

Naiwność i głupota małopolskiego szlachcica Radoszewskiego (Michał Majnicz) jest wykorzystywana przez pazernych sąsiadów, którzy z kolei zostaną wykorzystani przez cyniczną arystokrację, zjeżdżającą z Wiednia, a kanwą opowieści są zbliżające się wybory do parlamentu.

Naiwność i głupota małopolskiego szlachcica Radoszewskiego (Michał Majnicz) jest wykorzystywana przez pazernych sąsiadów, którzy z kolei zostaną wykorzystani przez cyniczną arystokrację, zjeżdżającą z Wiednia, a kanwą opowieści są zbliżające się wybory do parlamentu. Ratunkiem przed ostatecznym krachem okazują się młodzi (Łukasz Stawarczyk i Natalia Kaja Chmielewska) – patriotyczni, racjonalni, pracowici i zakochani... Piaskowski i dramaturg Hubert Sulima wystawili „Sąsiadów” Michała Bałuckiego, komedię z 1880 r., w konwencji pastiszu, jako baśń o lukrowanej przeszłości i „mokry sen” konserwatystów.

Marzenia polskie/Les rêves polonais, na podstawie sztuki Michała Bałuckiego, reż. Jędrzej Piaskowski, Stary Teatr w Krakowie