Recenzja spektaklu: „Niekończąca się historia”, reż. Magdalena Miklasz

To historia o potrzebie rozwijania wyobraźni w dzieciństwie, o formacyjnej sile baśni, budującej wiarę w siebie, we wspólnotę i wzmacniającej więzy rodzinne.

Twórcy scenicznej adaptacji powieści Michaela Endego, pamiętanej też dzięki kultowemu filmowi („Niekończąca się opowieść” Wolfganga Petersena z 1984 r. i teledysk Limahla), przenoszą jej akcję na warszawski Targówek, w okolice Teatru Rampa. To tutaj, w kulisach książkę o Fantazjanie – krainie, której grozi unicestwienie, a uratować ją może tylko ludzkie dziecko – i schronienie przed doskwierającą rzeczywistością znajduje główny bohater Sebastian (Iwo Woźniak), nastolatek z blokowiska, przeżywający żałobę po śmierci matki.

Niekończąca się historia, adaptacja Maciej Podstawny, reż. Magdalena Miklasz, Teatr Rampa w Warszawie