Recenzja spektaklu: „Dzieci z Bullerbyn”, reż. Agnieszka Glińska

Szlachetna prostota w pewnym momencie przechodzi w monotonię, gubi się rytm, wkrada nuda.

Anna, Britta i Lisa, Lasse, Bosse i Olle są, obok maleńkiej siostry Ollego, jedynymi dziećmi w małym, otoczonym górami, lasami i jeziorami Bullerbyn. Ich życie toczy się w rytm pór roku, a zwykłe czynności zmieniają się w przygody dzięki dziecięcej wyobraźni i przeżywaniu ich wspólnie z rodziną, przyjaciółmi, zwierzętami i przyrodą. Powieść Astrid Lindgren to jedna z najwspanialszych książek dzieciństwa i o dzieciństwie, pochwała zwykłego, prostego życia, napisana, co nie bez znaczenia, dwa lata po zakończeniu drugiej wojny światowej (polskie wydanie pojawiło się dekadę później).

Astrid Lindgren, Dzieci z Bullerbyn, reż. Agnieszka Glińska, Teatr Lalka w Warszawie