Recenzja spektaklu: „Pinokio (Złoty kluczyk)”, reż. Anna Hop

Całość przyciąga zarówno ucho, jak i oko.

Cieszy nie tylko fakt, że dostaliśmy stworzoną miejscowymi siłami wartościową pozycję dla dzieci (to zawsze towar deficytowy), ale też że jest to muzyka Mieczysława Wajnberga, wciąż dopiero u nas odkrywana. A przecież kompozytor, mimo że przez większość życia mieszkał w Moskwie, był warszawiakiem i do końca życia czuł się z Polską związany. Balet ten powstał w połowie lat 50., a wystawiono go w kolejnej dekadzie. Został napisany co prawda nie wprost do znanej bajki Carla Collodiego, lecz do jej parafrazy „Złoty kluczyk” autorstwa Aleksieja Tołstoja, gdzie drewniany pajacyk nazywa się Buratino.

Mieczysław Wajnberg, Pinokio (Złoty kluczyk), reż. i choreografia Anna Hop, kier. muzyczne Marta Kluczyńska, Teatr Wielki – Opera Narodowa