Recenzja spektaklu „Diabły”, reż. Maja Kleczewska

Część scen rozgrywa się na ołtarzu: tu ksiądz Grandier (Przemysław Kosiński) udziela sobie ślubu z Magdaleną, z którą wkrótce będzie miał dziecko.

I tu kościelni egzorcyści torturami wypędzają z nich „zło”. Scenerią innych jest bar, gdzie do głosu dochodzą świeccy i padają pytania w stronę widowni. Bielski spektakl Kleczewskiej to odważna i zostająca w głowie wypowiedź, w której ważnym tematom w jednej chwili towarzyszy brutalna dosłowność, w następnej zaś piękne, wizyjne obrazy (scenografia Zbigniew Libera, multimedia Wojciech Puś, muzyka Cezary Duchnowski).

Diabły, reż. Maja Kleczewska, dramaturgia Grzegorz Niziołek, Teatr Polski w Bielsku-Białej