Papież na Diunie

Recenzja spektaklu: „Simon Boccanegra”, reż. Agnieszka Smoczyńska

25 lutego 2025

„Simon Boccanegra”, reż. Agnieszka Smoczyńska Krzysztof Bieliński

Śpiewacy stają na wysokości zadania: zarówno goście, jak i krajowa część obsady.

Spektakl pierwszych zetknięć: reżyserki Agnieszki Smoczyńskiej i dramaturga Roberta Bolesty z operą, a Fabia Biondiego – z zespołami TWON. Niestety treść opery, sama w sobie zagmatwana, w przeróbce na romans fantasy z katastrofą klimatyczną w tle stała się groteskowo mętna. Tytułowy doża Genui jest tu papieżem (choć w tekście wciąż dożą); Gabriele Adorno adorujący jego córkę – archaniołem Gabrielem (w momencie rozpaczy wyskubuje sobie pióra ze skrzydeł); jego antagonista Paolo – ni to diabłem, ni to Judaszem.

Giuseppe Verdi, Simon Boccanegra, reż. Agnieszka Smoczyńska, Teatr Wielki – Opera Narodowa

Polityka 9.2025 (3504) z dnia 25.02.2025; Afisz. Premiery; s. 81

Oryginalny tytuł tekstu: "Papież na Diunie"

Agnieszka Smoczyńska

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.