1. „Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego w reż. Michała Zadary, Stary Teatr w Krakowie. Szkolna lektura w czułych rękach młodych twórców okazała się bardziej żywotna niż niejedna świeżo napisana sztuka.
2. „Wyzwolenie" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Macieja Prusa, Teatr Telewizji. Zamiast „teatru ogromnego" - mała, pusta scena, a na niej nasze wady narodowe odarte z kostiumów. Mocny akcent na zakończenie Roku Wyspiańskiego.
3. „Anioły w Ameryce" Tony'ego Kushnera w reż. Krzysztofa Warlikowskiego, TR Warszawa. Spektakl z wybitnymi kreacjami aktorskimi. I ostatni przed odejściem reżysera z budynku przy Marszałkowskiej.
4. „Albośmy to jacy, tacy..." według „Wesela" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Piotra Cieplaka, Teatr Powszechny w Warszawie. Obywatelski sprzeciw wobec popularnej do niedawna maksymy „dziel i rządź", jednocześnie portret społeczeństwa od wieków skłóconego.
5. „Miłość na Krymie" Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego, Teatr Narodowy w Warszawie. Wielki fresk historyczny, wielka miłość i wielka ironia, czyli Jerzy Jarocki obchodzi pięćdziesięciolecie pracy w teatrze.
6. „Teczki" Teatru Ósmego Dnia z Poznania. Jedna z najbardziej represjonowanych w PRL grup teatralnych czyta fragmenty swoich teczek. Bez potrzeby brania odwetu, z dystansem i klasą.
7. „Antologia dramatu polskiego 1945-2005" pod red. Jana Kłossowicza, Wyd. Prószyński i S-ka. Dwutomowy wybór najważniejszych polskich dramatów, które wpłynęły na kształt nie tylko naszego teatru.