Recenzja wystawy: „Nie czuję nostalgii za wstydem, ale za naszym wspólnym czasem”

Nominowany do Paszportów POLITYKI w kategorii Sztuki wizualne Patryk Różycki powrócił do Gdańska – miasta swoich studiów.

Nominowany do Paszportów POLITYKI w kategorii Sztuki wizualne Patryk Różycki powrócił do Gdańska – miasta swoich studiów. Wrócił z rozmachem, bo galerię przemienił w wielką, pozbawioną pustych miejsc instalację. Nieduże obrazy na płótnie zostały zestawione z tworzonymi „in situ” (w miejscu powstania) freskami, a towarzyszy temu kilkadziesiąt monologów wewnętrznych, które ściany galerii zmieniły w swego rodzaju pamiętnik. Śledzimy więc opowieść o awansie – zawodowym, finansowym – i tym, z jakimi w rzeczywistości wiąże się to osobistymi kosztami. Zaczyna od 2012 r., gdy bohater postanowił opuścić rodzinne strony.

Patryk Różycki, Nie czuję nostalgii za wstydem, ale za naszym wspólnym czasem, Gdańska Galeria Miejska, do 28 kwietnia