Krzesło jest prawdopodobnie najczęściej projektowanym i produkowanym w największej liczbie meblem. To jedna z pierwszych form użytkowych, która towarzyszy człowiekowi od wieków.
Ślady istnienia przedmiotu służącego do siedzenia, w postaci kloców grubo ciosanego drewna, sięgają neolitu. Wraz z rozwojem narzędzi i umiejętności obróbki drewna zaczęły pojawiać się nieco bardziej skomplikowane konstrukcje – stołki na trzech lub czterech nogach. Oczywiście form przypominających obecne krzesła szukać trzeba w rejonie Morza Śródziemnego – nikogo nie zdziwi, że już starożytni Egipcjanie byli twórcami krzeseł dostosowanych do proporcji ciała człowieka. Ponieważ mebel ten był przede wszystkim symbolem władzy i spełniał funkcje reprezentacyjne, starano się mu nadać wyjątkowy wygląd, umieszczając w różnych miejscach elementy dekoracyjne.
Historię krzesła śledzić można w rytm epok historycznych i artystycznych. W miejsce prymitywnych i ciężkich krzeseł romańskich weszły lżejsze i ozdobione ornamentami meble gotyckie, ale prawdziwy rozwój meblarstwa przyniósł renesans. Stolarze coraz odważniej wprowadzali wymyślne kształty, polichromie, inkrustacje z kości słoniowej, łączyli wiele gatunków drewna. Opatrzone modnymi zdobieniami krzesła stawały się coraz wygodniejsze, stopniowo powiększało się także grono ich użytkowników.
Gdy modę dyktował dwór Ludwika XIV, w sztuce wytwarzania mebli forma zdominowała funkcjonalność. Krzesła rokokowe nabrały lekkości i miękkości – widać to szczególnie w krzywiznach oparć, siedzisk i podpór. W tym okresie zaczęto też wyodrębniać krzesła ze względu na funkcję.