Główną fasadę zdobią cztery potężne, zwieńczone blankami wieże. Cała budowla wygląda jak forteca w środku miasta. – Wzniesiono ją w XV w. jako alkazar, czyli warowny zamek w stylu mauretańskim – mówi Antonio Cancho Sierra, historyk i przewodnik po hiszpańskim regionie Estremadura, w tym po mieście Zafra, gdzie znajduje się zamek. – Twierdzę wkrótce przekształcono w książęcy pałac – ciągnie, gdy wchodzimy na wyłożony marmurem renesansowy dziedziniec. Na zewnątrz słońce praży niemiłosiernie, ale w średniowiecznych murach nie czuć upału.
W XVIII w. można rodzina opuściła zamek, który w kolejnych dwóch stuleciach pełnił umiarkowanie książęce funkcje: przytułku dla ubogich, szpitala i więzienia. Zrujnowany zabytek w 1968 r. przekształcono w parador, czyli luksusowy hotel należący do hiszpańskiej państwowej sieci. Dziś oferuje noclegi m.in. w komnacie z artesonado – sufitem misternie zdobionym boazerią z wielu gatunków drewna – i tarasem pomiędzy wieżami obronnymi. Osoby, które nie są hotelowymi gośćmi, mogą wejść na dziedziniec lub spojrzeć na miasto z obronnych wież. Udostępnienie do zwiedzania przynajmniej części zabytkowego obiektu to jedna z zasad, jakimi rządzą się paradory.
Średniowieczny zamek w Zafrze, benedyktyński klasztor w Cangas de Onís w Asturii czy twierdza z VIII w. w Cuence w Kastylii-La Manchy – te i wiele innych imponujących budowli są wizytówkami Paradores. Ale do państwowej sieci należą też współczesne budynki zachowujące wysoki standard i położone w ciekawej lokalizacji. Parador de Las Cańadas del Teide działa na Teneryfie, na wysokości 2000 m n.p.m., w masywie Teide, najwyższej góry na terytorium Hiszpanii. Z okien roztacza się widok na księżycowy krajobraz i wulkaniczny szczyt.