Marchewkowy hot dog: serwujemy przepis. W kuchni wege nie ma rzeczy niemożliwych

W kuchni roślinnej nie ma niemożliwego. Znalazłem warzywo, które sprostało zadaniu wypełnienia hotdogowej bułki. Jest nim poczciwa marchewka.

Czego ci weganie nie wymyślą? Zrobią wszystko, by nie jedząc produktów odzwierzęcych, zjeść coś, co je przypomina. A w dodatku zachowują ich „mięsne” nazwy! Czy nie jest to sprzeniewierzenie się wegańskim ideałom? Niejedna osoba ograniczająca spożycie mięsa spotkała się z podobnym pytaniem. Ja w swojej działalności słyszę je również nader często. Żeby znaleźć na to odpowiedź, muszę wrócić do czasów, gdy mięso jeszcze jadałem. Do dzieciństwa, gdy w moim małym umyśle tworzyły się podwaliny czegoś, co dziś mogę nazwać nostalgią. Gdy rodzice kreowali moje kulinarne przyzwyczajenia, których w tamtym momencie mogłem jeszcze nawet nie rozumieć. Tego typu dania, których znaczenie dla naszej pamięci emocjonalnej trudno przecenić, nazywane są dzisiaj comfort food. Mają bowiem wiele wspólnego z komfortem, dobrym samopoczuciem i potrafią być wyjątkowo satysfakcjonujące. Po przejściu na weganizm właśnie tego typu jedzenia bardzo mi brakowało. Zacząłem więc odtwarzać dania z mojego dzieciństwa, tylko w wersji roślinnej. Zazwyczaj konsultowałem swoje przepisy z mamą, by jak najwierniej oddać klimat i styl tamtych potraw. Rezultaty moich poszukiwań przypominały smaki, za którymi tęskniłem, ale były przygotowane w zgodzie z moimi przekonaniami i przyzwyczajeniami. Dlatego poszukiwanie nowych nazw dla wegańskiego bigosu, pasztetu czy rolady nie wydaje się być czymś sensownym. Nigdy nie próbowałem wymyślać dla nich zamienników.

Może to nieco nietypowe, ale w moim domu rodzinnym jednym z dań komfortowych był najprawdziwszy amerykański hot dog. Dlatego to właśnie hot dog stał się czymś, co za wszelką cenę chciałbym odtworzyć w ramach moich nostalgicznych podróży spożywczych. Użycie roślinnej kiełbaski i poprzestanie na tej wersji jako ostatecznej byłoby żadnym wyzwaniem.