Błyskotliwi panowie, czyli jaką biżuterię chętnie noszą dziś mężczyźni

Większość słów na określenie biżuterii jest rodzaju męskiego: wisiorek, pierścionek, sygnet, kolczyk. Ale nie tylko z tego powodu w modzie dla panów obserwujemy jubilerskie wzmożenie.

Nadchodzi ten cudowny moment w roku, gdy odrzucamy styl warzywny (czyli ubieranie się na cebulkę) i możemy łysnąć łydką, ramieniem, albo i kawałkiem dekoltu. W tym sezonie najchętniej ozdobionym kosztownościami – i dotyczy to każdej zadeklarowanej płci oraz osób niebinarnych, bo tu nie ma podziałów ani nierówności. Chociaż przez dłuższy czas były. Kultura usilnie próbowała nam wmawiać, że biżuteria to rzecz kobieca, a kto jest osobą niekobiecą i nosi coś więcej niż zegarek, powinien być za to sekowany. Dziś dzięki takim modnisiom i arbitrom współczesnej elegancji jak Timothée Chalamet, Paul Mescal czy Harry Styles (z takim nazwiskiem jest wręcz na swoją rolę skazany) kończy się czas segregacji.

Pierwszy wymieniony ma nawet specjalny kontrakt ze słynną jubilerską potęgą, czyli z Cartierem – drugim „najlepszym przyjacielem dziewczyny”, wymienionym przez Marilyn Monroe w słynnej piosence. Do współpracy, czy jak woli mówić młodzież „kolaboracji”, doszło przy okazji premiery filmu „Wonka” – złotnicy Cartiera zaprojektowali i wykonywali przez 450 godzin naszyjnik zrobiony z 964 kamieni szlachetnych, w tym szmaragdów i niebieskich opali, który następnie monsieur Chalamet nosił na londyńskiej premierze filmu. Cacko było porównywane do cukierków, oczywiście tych zapakowanych w bardzo, bardzo błyszczące sreberka. Kolejna kosztowność powstała przy okazji premiery drugiej części „Diuny”, w której aktor gra główną rolę, dziedzica domu Atrydów – poza ekranem należała mu się więc też królewska oprawa. Z daleka oba naszyjniki może wyglądają trochę podobnie, ale ten drugi też został stworzony w przemyślany sposób. Wisior kolorem i fakturą ma nawiązywać do pustyni Arrakis, niezwykle istotnej dla fabuły filmu.