Noc na Ziemi przed końcem świata

Ponieważ, jak wiadomo, koniec świata ma nastąpić już 21 grudnia 2012 r., warto - być może po raz ostatni - spojrzeć na naszą planetę z oddali. Tym razem jednak zajrzyjmy na Ziemię nocą.

NASA Earth Observatory/NOAA NGDCObraz Ziemi nocą stworzony z danych zebranych przez satelitę Suomi NPP w kwietniu i październiku 2012 r. Żeby uwydatnić światła emitowane przez miasta usunięto naturalne źródła świetlne - zórz, pożarów, chmur.

Agencja NASA opublikowała najnowsze nocne zdjęcia Ziemi wykonane przez niezwykle precyzyjne przyrządy sondy Suomi NPP. Jest to satelita meteorologiczny, zbudowany wspólnymi siłami przez NASA, Departament Obrony USA oraz amerykańską Narodową Administracje Oceanograficzną i Meteorologiczną (NOAA). Oczywiście już od wielu lat satelity rożnego rodzaju wykonywały nocne zdjęcia naszej planety, nigdy jednak nie były one tak dokładne i nigdy nie mieliśmy ich tak dużo.

NASA Earth Observatory/NOAA NGDCZdjęcie Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki. Satelita Suomi NPP. Można dzięki niemu stworzyć dokładną mapę aglomeracji sfotografowanego obszaru Ziemi.

Suomi NPP wziął swoją nazwę od nazwiska słynnego amerykańskiego pioniera satelitarnych badań meteorologicznych – prof. Vernera Suomi. Głównym instrumentem satelity jest tzw. VIRS czyli Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (co można przetłumaczyć jako obrazujący radiometr widzialnej podczerwieni). VIRS jest tak czuły, że może z kosmosu wykryć światła samochodu na drodze albo łodzi płynącej środkiem morza. Oczywiście nocą. A także słabe świecenie atmosfery nocnej strony planety. Rozróżnia światła z czułością 250 razy większą niż dotychczas stosowany sprzęt do nocnych zdjęć satelitarnych.

NASA Earth Observatory/NOAA NGDCStany nocą. Naukowcy analizują zdjęcia ze Suomi NPP nie tylko po to, by widzieć nocny blask aglomeracji. Badają dzięki nim zanieczyszczenia dwutlenkiem węgla, kurczenie się habitatów dzikich zwierząt, czy nawet aktywność kłusowników morskich.

W przeciwieństwie do zwykłej kamery, która chwyta obraz w jednej ekspozycji, VIRS wielokrotnie skanuje fotografowany obiekt, po czym rozkłada uzyskane obrazy na miliony pojedynczych pikseli. Następnie dokonuje analizy ilości światła w każdym pikselu. Jeśli piksel jest bardzo jasny, specjalny system chroni go przed przesyceniem, jeśli bardzo ciemny – wzmacnia jego sygnał.

NASA Earh Observatory/NOAA NGDCUjście Nilu nocą. Da się rozróznić światła Luxoru, Kairu i wybrzeży Kanału Sueskiego, a także Tel Avivu.

Suomi NPP chwyta światło w zakresie od zieleni do bliskiej podczerwieni. Operuje na tzw. orbicie okołobiegunowej, która pozwala obserwować całą planetę, na wysokości 824 km nad Ziemią. Może z najwyższą, niespotykana dotąd czułością, identyfikować nocne światła – ich blask i odbicia.