Maxime Aubert z Griffith University w Australii przypuszcza, że zwierzę, które pradziejowy artysta namalował pomazanym pomarańczową ochrą palcem na ścianie jaskini Lubang Jeriji Saléh we wschodniej części Borneo (Indonezja), to Bos javanicus lowi, czyli podobny do udomowionego bydła dziki banteng borneański. Badacz określił wiek tego figuratywnego dzieła sztuki na 52 tys. lat. To robi wrażenie, ale czy jest aż tak dziwne, jakby się wydawało?
Czytaj także: Jak malowali starożytni
Rysunki starsze niż te odkryte we Francji, Hiszpanii i Niemczech
Rysunki naskalne w jaskiniach prowincji Kalimantan Timur są odkrywane od końca XX w. Australijski badacz już cztery lata temu pisał o swoim odkryciu na indonezyjskiej wyspie Sulawesi, gdzie w jaskini Maros-Pangkep znalazł malowidło sprzed 35 tys. lat oraz starsze od niego odbicia dłoni, z tym że obecne datowanie dzieł z Borneo cofa działalność artystyczną mieszkańców tego regionu o kilkanaście tysięcy lat.
Jak wynika z najnowszego „Nature”, wiek malowideł został określony na podstawie analizy nie tyle samej farby, ile osadów na skale z warstwy znajdującej się tuż pod nią i leżącą bezpośrednio na niej. Ponieważ nie ma w nich izotopów węgla, badanie izotopu 14C nie wchodziło w rachubę, wykorzystano więc izotopy uranu, który też ulega połowicznemu rozpadowi w określonym tempie. W ten sposób ustalono przybliżony wiek najstarszego wizerunku bantenga na 52 tys. lat, odbicia dłoni na 20 tys., a polujących i tańczących ludzi z oszczepami i w nakryciach głowy – na ok. 13,6 tys. lat. Tymczasem sztuka z jaskini Chauveta we Francji ma 36 tys.