Jeden był Rosjaninem, drugi Brytyjczykiem. Obydwaj przyszli na świat w pierwszej połowie XIX w., przez pewien czas mieszkali w tym samym kraju i byli wielkimi zwolennikami teorii ewolucji Darwina. Poza tym dzieliło ich niemal wszystko.
Książę anarchistów
Piotr Aleksiejewicz Kropotkin urodził się w Moskwie w rodzinie książęcej. O skali jej bogactwa świadczyło m.in. to, że gdy przychodził na świat w 1842 r., w dwóch rezydencjach – moskiewskiej oraz wiejskiej – pracowało aż 120 służących. Piotrowi Kropotkinowi miała być przeznaczona służba wojskowa oraz wysokie stanowiska w carskiej Rosji. Dlatego trafił do Korpusu Paziów Jego Imperatorskiej Wysokości, czyli najbardziej prestiżowej szkoły wojskowej będącej kuźnią kadr dla imperium.
Młodego Piotra przyszłe zaszczyty niezbyt interesowały, w kontraście do nauki, którą chłonął. To właśnie w Korpusie Paziów przeczytał po raz pierwszy „O powstawaniu gatunków” Karola Darwina, co rozbudziło w nim wielką, trwającą do końca życia, fascynację ewolucjonizmem. Korpus Paziów ukończył w czołówce swojego rocznika, dzięki czemu został osobistym adiutantem cara Aleksandra II. Kropotkin, którego poglądy pod wpływem lektur stawały się coraz bardziej postępowe, początkowo wierzył w reformatorskie ambicje rosyjskiego władcy (w 1861 r. ogłosił uwłaszczenie chłopów), ale z czasem zaczął dostrzegać brak wiarygodności cara, jego obojętność i mściwość.
Dlatego zamiast robić karierę w Petersburgu, poprosił o przydział do jednostki wojskowej na dalekiej Syberii. Dzięki temu przewędrował 80 tys. km, wykonując m.in. badania geograficzne oraz z podziwem i uwagą przyglądając się bezkresnej dzikiej przyrodzie w surowym klimacie. Po odbyciu służby zaczął jeździć po Europie, nawiązując kontakty z lewicowymi ruchami rewolucyjnymi.