Grupy krwi to nic innego, jak zestawy charakterystycznych białek obecnych na powierzchni czerwonych krwinek, które mogą powodować reakcje układu odpornościowego. Najważniejsze z nich to układ AB0 i Rh, które odgrywają wiodącą rolę w doborze krwi do przetoczenia. Ten pierwszy odkrył austriacki lekarz Karl Landsteiner ponad 120 lat temu, w 1901 r. Z kolei ten drugi jest powszechnie znany z możliwości wystąpienia w jego obrębie niezgodności między matką a płodem, znanej jako konflikt serologiczny. Konflikt ten może wystąpić, gdy krew matki nie posiada antygenu D (czyli jest ona Rh ujemna), w przeciwieństwie do dziecka (z Rh dodatnim), które odziedziczyło ten antygen po ojcu. Przedostanie się niewielkich ilości krwi płodu do krwiobiegu matki prowadzi do rozpoznania obcego białka przez jej układ odporności i produkcji przeciwciał przeciw antygenowi D. Ponieważ w normalnej sytuacji łożysko chroni przed zmieszaniem się krwi matki z krwią płodu, konflikt serologiczny na ogół inicjowany jest w momencie porodu i stanowi zagrożenie dopiero w kolejnej ciąży. Przeciwciała matki, przenikając wtedy przez barierę łożyska, będą niszczyć krwinki płodu, powodując u niego chorobę hemolityczną.
Wiedza na temat układu grupowego Rh pozwala jednak zapobiegać takiej sytuacji poprzez podawanie kobiecie immunoglobuliny anty-D, która neutralizuje komórki płodowe w krwi matki, zanim jej układ odporności sam rozpozna je jako obce i wyprodukuje przeciwko nim przeciwciała. Taką immunoglobulinę podaje się zagrożonym matkom zaraz po krwawieniu w czasie ciąży, porodzie, poronieniu czy zabiegach wewnątrzmacicznych. Znane są jednak inne układu grupowe, w obrębie których może wystąpić konflikt serologiczny, m.in. Kelly, Kidd czy Duffy.