Katarzyna Growiec laureatką Nagród Naukowych POLITYKI

Urodzona w 1981 roku. Adiunkt w Katedrze Psychologii Osobowości w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej.

Katarzyna Growiec o swojej pracy naukowej:

Moje badania naukowe można umiejscowić w obszarze psychologii społecznej oraz psychologii makrostruktur społecznych. Szczególną uwagę poświęcam w nich zagadnieniu przemian więzi społecznych i wpływowi więzi społecznych na funkcjonowanie ludzi. Interesuję się zróżnicowaniem siły więzi rodzinnych pomiędzy krajami, mechanizmami tworzenia i podtrzymywania więzi społecznych z rodziną i przyjaciółmi oraz tym, jaki wywierają one wpływ na dobrostan ludzi, zaufanie społeczne oraz decyzje o migracjach. W swoich badaniach staram się łączyć perspektywę psychologiczną z socjologiczną i ekonomiczną.

Społeczny sens moich badań należy wiązać z pytaniami: dlaczego polskie społeczeństwo pozostaje nieufne pomimo sukcesu transformacji gospodarczej i ustrojowej; dlaczego w krajach, w których więzi rodzinne są najsilniejsze, ludzie sobie nie ufają, a mimo to są relatywnie szczęśliwi; oraz czy zbyt silne więzi społeczne mogą prowadzić do zachowań korupcyjnych i uprzedzeń wobec obcych. Problemy te są szeroko dyskutowane w prasie popularnej i wiele osób ma o nich wyrobione własne zdanie - tym trudniej jest je badać naukowo.

Mój udział w dyskusji naukowej na powyższe tematy zawiera się w serii opublikowanych przeze mnie artykułów oraz autorskiej książce. W monografii tej [2011] pokazałam, jaka jest specyfika więzi społecznych w polskim społeczeństwie oraz, jaki jest ich wpływ na zaufanie społeczne, zadowolenie z życia Polaków oraz ich tendencje autorytarne. Sformułowałam wniosek, że to silne więzi rodzinne są w dużym stopniu odpowiedzialne za utrzymujące się w Polsce niskie zaufanie społeczne. W pracy napisanej wraz z Jakubem Growcem [2012, Macroeconomic Dynamics] wskazujemy z kolei za pomocą modelu teoretycznego, w jaki sposób deficyty zaufania oraz kapitału społecznego mogą, poprzez wzajemne interakcje, doprowadzić kraj do „pułapki ubóstwa”, uniemożliwiając mu dogonienie pod względem poziomu bogactwa wyżej rozwiniętych gospodarek świata.